Donderdag 28-7 Naar Wales en Rynys farm

We werden vroeg wakker gemaakt door Sam die logeren soms best een beetje ingewikkeld vindt. Lekker een bakje koffie gedaan en later met z'n allen ontbeten. Rond 10 uur namen we afscheid van Mau, Mo en de kinderen.

Dankzij de goede beschrijving van Maurits hadden we al snel de M14 richting Birmingham te pakken. Daarna over op de M6 en M54 om op de A5 terecht te komen.

Nu is de A5 best lang, maar wel al de weg waaraan de camping ligt. Maar het duurde nog wel 1,5 uur voor we daar waren. Onderweg werd het steeds heuvelachtiger en mooier. Door een steil dal langs riviertje en tussen de bergen door. Dan weer door een weidser gebied met veel schapen en gras. Vlak bij onze eindbestemming wordt het weer smaller, hoger en bossiger.

Zo'n 4 km voor Betws-y-Coed zijn we er. De camping, Rynys farm, ligt aan het eind van een steil en smal weggetje een bergje op. Het is ruim opgezet, een weide met hier en daar wat rotsen en bomen. Er loopt zelfs een heel klein beekje dwars over het kampeerveld.

Bij de receptie worden we hartelijk verwelkomd door Carol met wie ik tevoren mailcontact heb gehad. Ze ging ons voor het terrein over om ons een paar mooie plekjes te laten zien waar we kunnen staan. We kiezen die met het mooiste uitzicht op de bergen van Snowdonia (en de Moel Siabod als prominente blikvanger) Geweldig!

 

 

Het weer was wel een beetje jammer. We gingen met 23 graden en zon weg uit Gamlingay, maar bij de grens met Wales werd het al steeds bewolkter en kouder. Het miezerde ook zo nu en dan. Maar tijdens het opzetten van de tent werd het gelukkig weer droog. We deden het rustig aan, we hadden dit keer immers alle tijd omdat we er al om 14.00 en zeer uitgerust waren.

Toen de tent eenmaal ingericht stond zijn we naar Betws-y-Coed gereden voor wat boodschappen. Het dorpje blijkt erg mooi en gezellig dus dat verdient later nog een uitgebreider bezoek. We hebben ook al heel wat outdoor shops gespot en zijn benieuwd of het hier ook zo goedkoop is als het in Schotland was..

Het klaarde na het eten nog op, we zijn even een stukje het footpath wat over de camping en over de heuvel naar boven loopt, afgelopen zodat Sam ook zijn ding kon doen.

En in de ondergaande zonneschijn met fantastisch uitzicht zit ik dit nu te schrijven.

Wales; we zijn er!

Naar volgende dag